[rok 1911, Ursynów, Seminarium Nauczycielskie - red.] Jadalnia mieściła się naprzeciwko sypialni w gmachu jednopiętrowym w kształcie podkowy usytuowana odwrotnie niż sypialnie. W jednym skrzydle była wzorówka (szkoła ćwiczeń), do

      Po dojściu do Redy 1 Morskiego Pułku Strzelców, jego dowódca, podpułkownik Kazimierz Pruszkowski, zarządza tam odprawę we wczesnych godzinach rannych w sobotę 9 września 1939 r.       Jest jeszcze ciemno, gdy

        Druga Kompania według stanu na dzień wybuchu II wojny światowej wchodził w skład 1-go Batalionu 1 MPS.       Pod rozkazami 2. Kompanii, dowodzonej przez porucznika Jana Penconka, były 4 plutony żołnierzy,

        Lata 80-te XX wieku. Wieś Gowino koło Wejherowa. Kaszuby.            Do dyrekcji miejscowej szkoły podstawowej zgłaszają się niespodziewanie pewni starsi mężczyźni.       Jak się później okazuje są to towarzysze broni porucznika Jana

        [rok 1911, Ursynów, Seminarium Nauczycielskie – red.]       Po powrocie z 2-ma bagażami dołączyłem się do gromadki nowych kolegów, zdążających ze swymi bagażami do wychowawcy p. Kosińkiego.       Po uzgodnieniu mego nazwiska

        W okresie II Wojny Światowej wsie Kępa Zawadowska i Kępa Latoszkowa koło Wilanowa były ostoją dla volksdeutschów, którzy ściśle współpracowali z władzami okupacyjnymi. Część z nich weszła wręcz w struktury

  Rok 1911 (red.) ...       Obliczyliśmy ile trzeba kupić materiału na bieliznę osobistą, pościelową. Zakupiliśmy wszystko w sklepie i oddali krawcowej do uszycia.       Szewc zrobił mi nowe eleganckie giemzowe półbuty (zamszowe

        „Cyfrowe Archiwum Wilanowa i Okolic” weszło w posiadanie fragmentów unikatowego opracowania – wspomnień Dominika Wośki, słuchacza Seminarium Nauczycielskiego w Ursynowie w latach 1911-1920.       Dzięki inicjatywie Pana Tadeusza Surdackiego z Towarzystwa

        Cechą charakterystyczną wsi olęderskich było utrzymywanie szkoły i nauczyciela oraz odprawianie własnych praktyk religijnych. W ten sposób koloniści nie zatracali swojego języka, kultury, tradycji i wiary. W rezultacie przybysze ci

      Pierwszy odcinek opowiadania o nadwiślańskich olędrach poświęciłem mennonitom.       Tym razem  opowiem o kolonistach wyznania ewangelickiego, którzy także przywędrowali na Urzecze. Do tej pory z dostępnych publikacji można było się dowiedzieć,

        Po bliższym przyjrzeniu się historii kolonistów z terenu Urzecza postanowiłem opowiedzieć kim w zasadzie byli ci przybysze oraz skąd i dlaczego przywędrowali w nasze strony.       Już na początku XVI wieku

      W nocy 22 sierpnia 1863 r.  ponad 1200 powstańców z oddziału „Dzieci Warszawskie” pod dowództwem pułkownika Ludwika Żychlińskiego przeprawiło się przez Wisłę pod Czerskiem koło Góry Kalwarii.       W tej grupie

      Zbliżamy się do końca opowiadania o losach podporucznika Walentego Pindelskiego, powstańca styczniowego, który spoczywa na Starym Cmentarzu w Powsinie. Do tej pory opisałem jego udział w trzech znanych z nazwy

      Adolf Bogusz-Szyszko w dwudziestoleciu mieszka w majątkach Izbica i Tomaszgród w powiecie Sarny.         Tomaszgród leży na historycznych terenach Polesia Wołyńskiego – są to tereny płaskie, o dużych połaciach błot, łąk

      Sto lat temu, wzorem innych miejsc, na terenie Wilanowa rodziły się zręby Wojska Polskiego.  – Mieszkańcy gmin Wilanów i Jeziorna wstępowali w szeregi Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), tajnej gwardii Józefa

      Z okazji 145. rocznicy urodzin generała Józefa Hallera „Cyfrowe Archiwum Wilanowa i Okolic” w sierpniu bieżącego roku zawitało do podkrakowskich Jurczyc, gdzie przyszedł na świat.       Po terenie dawnego majątku rodziny

      Mam zaszczyt poinformować, że porucznik w st. spocz. Jan Penconek, syn Stanisława, urodzony 19 grudnia 1912 r. w Powsinie k. Warszawy (współcześnie w granicach warszawskiej dzielnicy Wilanów), decyzją Ministra Obrony

      Z okazji 145. rocznicy urodzin generała Józefa Hallera „Cyfrowe Archiwum Wilanowa i Okolic” w sierpniu bieżącego roku zawitało do podkrakowskich Jurczyc, gdzie przyszedł na świat.       Po terenie dawnego dworku rodziny

      Z okazji setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości rozpoczynamy serię artykułów o żołnierzach Polskiej Organizacji Wojskowej związanych z Wilanowem i okolicami.       Tym samym nasz portal, jako pierwszy, opublikuje nieznane fakty

      Podporucznik Stanisław Milczyński pseudonim „Gryf” pod koniec października 1943 roku przyjmuje do kompanii Dywersji Bojowej (Oddział Specjalny podległy operacyjnie „Kedywowi” Armii Krajowej) pięciu kursantów konspiracyjnego Kursu Podchorążych w Słomczynie –

      Henryk Czyrsznic (Tschirschnitz) i jego rodzina tuż przed północą 13 czerwca 1945 roku zostali zatrzymani na warszawskim Targówku (osiedle Zacisze) przez Milicję Obywatelską.       Czyrsznicowie w czasie okupacji niemieckiej byli volksdeutschami.

      Drugim co do wielkości wzniesieniem (po wzgórzu 72,9) górującym nad Kępą Oksywską, jest wzgórze 66,4, nazywane w niemieckich wspomnieniach z czasów II Wojny Światowej „Totenberg”, czyli „Góra Śmierci”, a u

      Kępa Oksywska, trzynastego września 1939 roku. Od wczesnych godzin rannych żołnierze 1 Morskiego Pułku Strzelców przypuszczają szturm na strategiczne wzgórze 72,9.       Są ofiary po obydwu stronach – ginie dużo Polaków,

      Opowiadanie o wojennych losach porucznika Jana Penconka, obrońcy polskiego Wybrzeża we wrześniu 1939 roku, cieszy się niezmiennie dużym zainteresowaniem naszych czytelników.       Poszukiwania materiałów związanych z postacią porucznika doprowadziły nas do

      Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości jest bardzo dobrą okazją żeby przybliżyć zupełnie nieznaną na Urzeczu postać człowieka, który tu się urodził i swoją szlachetną postawą zaświadczał o umiłowaniu ojczyzny i

      Odrodzona w 1918 roku Polska nie miała jeszcze ustalonych granic. Kształtowały się one z w wyniku Powstania Wielkopolskiego i Powstań Śląskich, trudnych zabiegów dyplomatycznych, rozstrzygnięć plebiscytowych oraz działań wojennych. –

      Postacią, która przewija się w opowiadaniu o losach porucznika Jana Penconka podczas wojny obronnej Polski w 1939 r., jest major Heinrich von Diest (w publikacjach podawane jest też błędnie nazwisko:

      Poprzedni odcinek opowiadania o poruczniku Janie Penconku, obrońcy polskiego Wybrzeża we wrześniu 1939 roku, zakończył się w chwili wycofania 1 Morskiego Pułku Strzelców do miejscowości Suchy Dwór na Kępie Oksywskiej.

      W Jeziornie przy ul. Warszawskiej w rejonie ronda u zbiegu z ul. Bielawską i Piaseczyńską stoi pamiątkowy głaz, na którym wyryto (cytat): „ŻYCIE SWE ZŁOŻYLI W BOHATERSKICH WALKACH O NIEPODLEGŁOŚĆ

      Kępa Oksywska, 12 września 1939 r., wcześnie rano. Dwunasty dzień wojny. Kępa Oksywska jest ostatnią redutą obrony, naprędce przygotowywaną do odparcia ataków Niemców latem 1939 r. Fot. 1. Widok na